سبک زندگی اسلامی: نماز، آرام بخش روح

قال الله تعالی :
«انا الله لا اله الا انا فاعبدنی و اقم الصلوه لذکری» (1)
من آن خدای یکتایم که خدایی به جز من نیست ، مرا پرستش کن و نماز را به پای دار، تا در یاد من باشی .
انسان ، در امواج زندگی و در کشاکش رنج ها و بلاها به تکیه گاهی نیازمند است که بدان تکیه کند و درون پراضطراب خود را آرامش بخشد. خدای متعال که از قدرت بی انتها برخوردار است ، اگر به عنوان پناهگاه و تکیه گاه انتخاب شود، دغدغه های آدمی رفع می شود و آرام می گردد. و یکی ازراه های ارتباط با ذات باری تعالی و استعانت ازاو نماز است . نماز تسلی بخش دل های خسته و مایه ی روشنی و صفای جان است . این ارتباط انسان ضعیف ومحدود، با خدای نامحدود، در برابر مشکلات و در فراز و نشیب ها به انسان نیرو می بخشد.
نماز، یک دستور تربیتی و اصلاحی است ، برای رشد روحی و تعالی افکار و پیراستگی از آلودگی ها و زشتی ها. واگر با خضوع و خشوع و با آمادگی صورت گیرد، توانی ایجاد می کند که آدمی به کارهای پسندیده روی می آورد و ازبدی ها اجتناب می نماید.
«الکسیس کارل » درباره ی تأثیر نیایش و عبادت می نویسد: «نیایش ، در روح و جسم تأثیر می گذارد، در چهره ی کسانی که به نیایش میپردازند، حس وظیفه شناسی ، قلت حسد و شرارت ، و حس نیکی و خیرخواهی نسبت به دیگران خوانده می شود. نیایش ، هنگامی که مدام و پرشور است تأثیرش محسوس تر است .(2)
و «سیریل برت » روان شناس انگلیسی می گوید: «ما به وسیله ی نماز می توانیم وارد آن چنان محیط گسترده ای ازنشاط عقلانی شویم که در شرایط عادی یارای وصول به آن را نداریم.» (3)

پی نوشت ها
1. طه ، 14. 2. قرآن و روان شناسی ، ص 361. 3. همان ، ص 362. همان ، ص 362.