زندگینامه دکتر باقری لنکرانی

کامران باقری لنکرانی در سال ۱۳۴۴ درتهران و در یک خانواده کارگری متولد شد. پدرش کارگری شرافتمند و مادرش بانویی سیده و متدین بود. در سال ۱۳۴۹ به خاطر شغل پدرش به شیراز رفتند که کارگاهی برای ساخت پروفیل آلمینیوم داشت و با مرحوم آیت‌الله شیخ حسین لنکرانی نسبت فامیلی داشت و در فعالیت‌های سیاسی با ایشان همراه بود. او در همین سال و در ۵سالگی به کلاس اول ابتدایی رفت. واگذاری انحصار صنعت آلمینیوم به بهاییان در سال ۱۳۵۳ موجب ورشکستگی کارگاه شد و پدرش به تنهایی به برای کار به اروپا و امریکا سفر کرد و پس از یک سال به خانواده اش خبر داد که به امریکا بروند. اما اقامت خانواده در امریکا بیش از یک سال طول نکشید و در تیرماه ۱۳۵۶ به خاطر نگرانی‌های مادر خانواده از فضای تربیتی فرزندان و با موافقت پدر آنها به ایران بازگشتند و این جدایی موجب شد تا کامران باقری لنکرانی به مدت ۱۱ سال از دیدار پدر محروم بماند. او برادر بزرگتر یک خواهر و یک برادر است. خواهرش کارشناس مخابرات راه دور و برادر پزشک عمومی است. دکتر لنکرانی در سال  ۱۳۷۱  ازدواج کرد و اکنون دارای سه فرزند پسر می باشد.

 ورود به فضای انقلاب

در سال ۱۳۵۷ کامران باقری که نوجوانی ۱۳ ساله بود در دبیرستان دانشگاه شیراز به فعالیت می‌پرداخت و هیچ راهپیمایی و تظاهراتی در شیراز نبود که او از حاضرانش نباشد. همزمان به مساجد مختلف شیراز مانند مسجد خیرات، مسجد امام خمینی و مسجد الزهرای ساحلی سر می‌زد. این نوجوان انقلابی همچنین به جلسات درس اخلاق شهید آیت‌الله دستغیب می رفت و بدون واسطه با روحانیون انقلابی شیراز مانند مرحوم آیت‌الله ربانی شیرازی و آیت‌الله حائری شیرازی آشنا شد.

در بلبشوی اتفاقات هیجانی سالهای ۱۳۵۸-۱۳۶۰ باقری لنکرانی دانش آموزی فعال بود که ...

می‌کوشید جریان‌های فکری و سیاسی را بهتر بشناسد. پایگاه قوی سازمان منافقین و گروه امتی‌ها در شیراز موجب شد تا به همراه دوستانش در انجمن اسلامی دبیرستان، برای نجات از فضای التقاطی حاکم برای دفاعش از جایگاه روحانیت بیفزاید. همین مسئله موجب شد تا او با برخی علمای انقلابی قم مانند آیت‌الله شرعی و آیت‌الله راستی کاشانی مرتبط شود.

پس از انقلاب فرهنگی و در سال ۱۳۶۱ در اولین کنکور پس از انقلاب شرکت کرد و با رتبه دو رقمی در رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز پذیرفته شد. او در دانشگاه علاوه بر تحصیل نقش مهمی در مبارزه با فضای تک قطبی و تحمیلی دفتر تحکیم وحدت داشت و حتی این مسئله موجب درگیری فیزیکی در فضای دانشگاه شیراز شد. نکته جالب آنجا بود که سردسته انحصارگرایان دفتر تحکیم وحدت اکنون در امریکا رسما مرتد شده و به بیان مطالبی علیه مبانی اسلامی می پردازد. این مسائل سبب شد تا باقری‌لنکرانی با همفکرانش جامعه اسلامی دانشجویان سراسر کشور را تاسیس کند.

 او همچنین از فعالان اصلی دفتر نهاد نمایندگی قائم مقام رهبری در دانشگاه شیراز که زیر نظر آیت‌الله ایمانی اداره می‌شد، بود. ارتباط دکتر لنکرانی با آیت‌الله ایمانی که اکنون امام جمعه شیراز و نماینده ولی فقیه در استان فارس، به بهترین نحو حفظ شده است.

در این میان دکتر لنکرانی در دوران دفاع مقدس به عنوان نیروی رزمی و بهیار بسیجی به جبهه‌های جنگ شتافت. در سال ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ در تیپ المهدی (عج) حضور داشت و پس از آن چندین بار به مناطق عملیاتی غرب کشور اعزام شد. او همچنین در عملیات بازپس گیری مهران در غرب کشور حضور داشت و چندین مرتبه دیگر نیز به مناطق عملیاتی غرب اعزام شد. در نهایت در آخرین روزهای جنگ با حمله منافقین از منطقه اسلام آباد غرب، دکتر لنکرانی به لشکر۶ شهدا پیوست و در عملیات مرصاد حاضر بود. از دوستان شهید او می توان به شهید محمدحسن روزی طلب، شهید مسعود طاهری، شهید فهندژ و شهید قراچه اشاره کرد.

استاد دانشگاه و فعال سیاسی

 در سال ۱۳۶۸ او دوره هفت سال پزشکی عمومی را تمام کرد و بلافاصله در آزمون تخصصی با رتبه ۱ پذیرفته شد. از سال ۱۳۶۸ تاکنون دکتر لنکرانی هیچ‌گاه مطب اختصاصی دایر نکرده و در تمام این دوران در بیمارستان‌های دولتی به طبابت می پردازد. در سال ۱۳۷۱ با پایان دوره تخصص، او در فوق تخصص نیز پذیرفته می‌شود و همزمان به عنوان استادیار به دانشگاه شیراز می‌رود. دکتر لنکرانی در سال ۱۳۷۳ با ۲۹ سال سن رئیس بیمارستان نمازی شیراز به عنوان بزرگترین بیمارستان جنوب کشور شد و پس از یک سال به معاونت اداری مالی دانشگاه شیراز برگزیده شد. او در سال ۱۳۷۵ به دلیل اختلاف سیاسی با رئیس وقت دانشگاه علوم پزشکی شیراز استعفا داد و همزمان با اتمام دوره فوق تخصصی‌اش رئیس گروه داخلی دانشکده پزشکی گردید. او در سال ۱۳۷۸ به رتبه دانشیاری ارتقا یافت و در سال ۱۳۸۴ پیش از آغاز دوران وزارتش با تصویب هیات ممیزه استاد تمام و فول پرفسور شد. تعداد مقالاتی که از دکتر لنکرانی نمایه‌برداری بین المللی شده است به ۱۵۰ مقاله می‌رسد. مقالات او از پرارجاع ترین مقالات علمی است به گونه‌ای که به یکی از مقالات دکتر لنکرانی بیش از ۱۲۰ بار در مقالات علمی دیگر دانشمندان جهان ارجاع داده شده است.

همراه با این فعالیت های علمی دکتر لنکرانی از فعالان سیاسی در شیراز بود. دکتر لنکرانی در این سال‌ها به عنوان یک فعال سیاسی خوشنام و نخبه مطرح بود. از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۰ او در تمام دوره‌های انتخابات ها با حکم شورای نگهبان، در هیات نظارت بر انتخابات با عنوان نایب رئیس حضور داشت. در انتخابات مجلس هفتم نیز با حکم آیت‌الله جنتی، بازرس ویژه شورای نگهبان شد.

در سال‌های دوران دوم خرداد، دکتر لنکرانی به همراه جمعی از اصولگرایان و متدنین هدایت سیاسی جریان مذهبی را در شیراز بر عهده داشت. در فتنه‌های مختلف این دوران مانند ماجرای اهانت اکبرگنجی به ولایت فقیه در دانشگاه شیراز، کنفرانس برلین، حوادث کوی دانشگاه و … دکتر لنکرانی از پیشتازان بصیرت افزایی بود.

 آشنایی با علامه مصباح یزدی

آشنایی دکتر لنکرانی با آیت‌الله مصباح یزدی از جزوه‌های کوچک موسسه در راه حق پیش از پیروزی انقلاب اسلامی شروع شد، اما در سال ۱۳۶۹ به واسطه آیت‌الله حائری شیرازی، ایشان برای نشست جامعه اسلامی دانشجویان دعوت شد و بعد از آن هر زمانی که آیت‌الله مصباح یزدی به شیراز می‌آمدند، دکتر لنکرانی به ملاقاتشان می‌رفت. در دوران سخت دوم خرداد این ارتباطات نزدیکتر شد و با وزارت دکتر لنکرانی به صورت گسترده‌ای طرح ولایت در این وزارتخانه برای اساتید، دانشجویان و کارمندان برگزار شد.

kamran-01

 فعالیت‌های سیاسی ۱۳۸۴-۱۳۹۱

زمانی که کابینه نهم به مجلس معرفی می شد،  کامران باقری لنکرانی جوانترین و ناشناخته ترین عضو کابینه بود. موافقانش در مجلس از نخبگی، تیزهوشی و شادابی او سخن می گفتند و مخالفانش که منصوبین به رقیب شکست خورده در سوم تیر ۱۳۸۴ بودند از عدم سابقه کار اجرایی دکتر لنکرانی می گفتند. در این میان دکتر لنکرانی به نماد شکسته شدن حلقه های بسته مدیریتی در دولت نهم تبدیل شده بود. او پزشکی ماهر و استادی تمام عیار در علوم پزشکی بود که در صحنه های سیاسی و اجتماعی حضوری فعال داشت. رئیس دولت نهم دکتر لنکرانی را از شیراز برای ماموریتی مهم به تهران فراخوانده بود، ماموریتی که رمزش«ما می توانیم» بود.

شروع کار دکتر لنکرانی بسیار عالی بود، رئیس دولت نیز گاه و بیگاه و در هرجایی موفقیت او را به رخ مخالفانش می‌کشید. بیمارستان‌های نیمه‌کاره در مناطق محروم که ستون‌های قدیمی و ویرانش به تخت جمشید معروف شده بود، یکی پس از دیگری به بهره‌برداری می‌رسید. بیش از ۲۰۰ داروی جدید به همت دانشمندان کشور رونمایی شد و پروانه ساخت گرفت. تحریم دارویی کشور که در سال ۱۳۸۷شروع شده بود، تاثیری بر قیمت دارو نداشت. بیش از ۲۰۰ بار وزیر بهداشت تهران را به مقصد شهرستان ها ترک کرد تا سیاست تمرکززدایی معنایی تازه بیابد. او بیشترین حضور در مجامع بین‌المللی را در بین وزرای بهداشت داشت. سال۱۳۸۵ اجلاس منطقه مدیترانه شرقی سازمان بهداشت جهانی در اصفهان و سال۱۳۸۷ اجلاس وزرای بهداشت کشورهای اسلامی در تهران برگزار شد. اقدامات دکتر لنکرانی در وزارت بهداشت سرانجام به «مدیریت موفق و بی حاشیه» مزین شد.

در دولت نهم او و چند نفر دیگر از وزرا سهمیه احزاب و شخصیت ها نبودند و از سوی دیگر ماهیت حلقه منحرف مستقر در سازمان گردشگری و میراث فرهنگی برایشان مشخص شده بود. در جریان انتخابات سال ۸۸ او شهر به شهر برای پیروزی محمود احمدی نژاد سفر کرد و در فتنه ۸۸ از اولین کسانی بود که موضع رهبری را تکرار کرد. او تنها وزیری بود که به دلیل محبوبیتش می توانست بدون تشنج به دانشگاه ها برود و منطق انقلاب اسلامی را در روزهای پرآشوب ۱۳۸۸ بازگو کند.

با ماجرای انتصاب و برکناری یک فرد خاص به معاون اولی رئیس جمهور در تیرماه ۱۳۸۸، دکتر لنکرانی که تقریبا ادامه وزارتش قطعی بود با علم به اخلاقیات رییس دولت به اعتراض پرداخت و به همراه تعداد دیگری از وزرا نامه‌ای محرمانه در بیعت مجدد با ولایت فقیه نوشت، نامه‌ای که موجب شد تا احمدی‌نژاد او را نیز در فهرست تصفیه دولت دهم قرار دهد. در روز تودیع او رییس دولت استدلالی برای برکناری‌اش نداشت جز بیماری‌های مخصوص زنان که باید وزیری از بانوان انتخاب شود!

پس از پایان دوران وزارت، دکتر لنکرانی پیشنهاد سفارت و استانداری را نپذیرفت و به شیراز بازگشت تا بر کرسی استادی، پژوهش و طبابت تکیه زند. او همچنین کانون بصیرت را به همراه دیگر خوشنامان شیراز تاسیس کرد که این کانون نیز نقش به سزایی در افشای فتنه داشت.

در ابتدای سال ۱۳۹۰ حلقه انحرافی بالاخره ماهیت‌اش را رو کرد و رئیس دولت دهم را به یازده روز خانه نشینی در اعتراض به حکم حکومتی برد. این اقدام موجب تحیر مومنین و متدینینی شد که از جان و مال و آبرو برای احمدی نژاد مایه گذاشته بودند، دچار حیرت شدند و در این جا بود که آیت الله مصباح یزدی و مرحوم آیت الله خوشوقت به مانند همیشه برای رهبر انقلاب عماری کردند و بنای تاسیس جبهه پایداری انقلاب اسلامی را گذاشتند. دکتر لنکرانی نیز به عنوان عضو هیات موسس و سپس سخنگوی جبهه پایداری نقش مهمی در بسط گفتمان انقلاب اسلامی داشت.