در حالی که به دلیل شرایط اقتصادی آمار ازدواجها نسبت به دهههای قبل روند کاهشی دارد و مسئولان با افزایش مبلغ وام در تلاش برای جبران بخشی از هزینههای زندگی برای زوجین جوان هستند، بانکهای هشت استان بودجهای برای پرداخت تسهیلات ازدواج ندارند و زوجها مجبور به گرفتن وام از استانهای همجوار هستند.
زوجین که پس از ثبت عقد خود یکسال فرصت برای گرفتن وام ازدواج دارند باید به سامانه تسهیلات قرض الحسنه ازدواج در اینترنت مراجعه و ثبت نام کنند.
البته برای این کار لازم است که حتما استان محل زندگی خود و همچنین با توجه به اینکه تعیین شعبه بر اساس نشانی محل سکونت انجام میشود، شهر و نشانی دقیق محل سکونت را اعلام کنند که با انتخاب استان محل سکونت یک یا چند بانک از 11 بانکی که وام ازدواج میدهند اعلام خواهد شد تا پس از بررسیها زوجین بانک مورد نظر خود را اعلام کنند.
این درحالی است که با انتخاب برخی از استانها همچون اردبیل، خراسان رضوی و شمالی، خوزستان، قم، کرمانشاه، لرستان و گیلان، سایت اعلام میکند که « هیچ موردی یافت نشد»، یعنی هیچ کدام از 11 بانک «ملت، رفاه کارگران، مسکن، سپه، کشاورزی، ملی، تجارت، صادارت، پست بانک، توسعه تعاون و قرضالحسنه مهر» بودجه برای پرداخت وام ازدواج ندارند.
البته این سامانه اعلام کرده «اسامی بانکهایی که در استان انتخابی شما دارای بودجه هستند و این اسامی با توجه به بودجه و تعداد متقاضیان در صف در حال تغییر است.»
حال اینکه چه مدت زمانی بانکهای این استانها بودجه کسب میکنند تا به زوجین همشهری خود وام بدهند مشخص نیست، ضمن آنکه گرفتن این وام از استانهای همجوار و نزدیک مشکلات خود را دارد چراکه گرفتن وام از نزدیکترین بانک محل زندگی شاید بیشتر از چندماه به طول انجامد و گرفتن وام از استان همجوار موجب شود یکسال زمان اعلام شده برای اخذ وام به پایان برسد.
پاییز، پنجرهها را نشانه گرفته است و آسمان، داغ ستاره بیست و پنج سالهاش را ضجه میزند؛ داغ جوانترین بهار شهیدی را که رفتنش، خواب پلکهای زمین را آشفته است، داغ امامی که خورشید هم درسآموز سخاوتش بود.
شهادت مظلومانه امام جوادان و جوادامامان را محضر امام عصر عج الله و شیعیان عالم و همه جواد صفتان تسلیت عرض مینمایم
ابراهیم فیاض که از گذشته نظرات شاذی و عمدتاً دارای خلط مبحثی طرح می کرد، اخیراً با طرح موضوع محرمیت با ساندویچ به جوک روز مبدل شده که پس از این ماجرا به این نتیجه رسیده صحبت هایش را نصفه و نیمه تکذیب کند تا جوانان یک نفس راحت بکشند، هرچند به نوعی دیگر این فتوا را استخراج و بیان کرد و هنوز طبق این فتوا اگر شخصی را که قصد ازدواج با وی را داشته باشید به ساندویچ دعوت کنید، حتی اگر ازدواجی رخ ندهد ازدواج رخ داده و علی الظاهر دیگر جاری کردن زبانی فارسی یا عربی صیغه موقت یا دائم لازم نیست!
فیاض در گفتوگو با فارس، در این باره اظهار داشت: آقای قرائتی مشکل جامعه، ازدواج موقت نیست و شما نمیخواهد برای حل مشکل ازدواج راهکارهایی برای ازدواج موقت ارائه دهید.
وی افزود: طبق فتوای امام خمینی (ره) «قصد زوجیت موجب حلیت است» و دانشجویانی که به قصد ازدواج باهم صحبت میکنند مشکل شرعی ندارند و «عقد مظهر است و موجب نیست».
فیاض با بیان اینکه این فتوا را از آیت الله موسوی بجنوردی جویا شدم و ایشان تایید کردند، توضیح داد: در این گفتوگو مطرح کرده بودم که دختر و پسری که نه به خاطر شهوت و بلکه به دلیل ازدواج باهم صحبت کنند طبق فتوای علما محرم هستند و نیازی نیست که آقای قرائتی برای محرمیت این مسئله این صحبتها را مطرح کنند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران یادآور شد: من در صحبتهایم بر قصد ازدواج تاکید کرده بودم اما برخی با اخلاق غیر حرفهای تیتر زدهاند که «محرمیت دختر و پسر با ساندویج»!
وی با اشاره به اینکه مشکل جامعه کنونی ازدواج دائم و بالارفتن سن ازدواج است، خاطرنشان کرد: ازدواج موقت برقراری رابطه جنسی بدون عشق است که از دستاوردهای غرب است و در زمان آقای هاشمی هم پیگیری شد اما باید شرایط ازدواج پایدار فراهم شود.
فیاض تهیه مسکن را بخشی از جهیزیه خواند و گفت: از زمان صدر اسلام جهیزیه به معنای فراهم کردن مقدمات اولیه برای ازدواج بوده است و خانوادهها باید تهیه مسکن و حمایت جوانان را مدنظر قرار دهند.
این استاد علوم اجتماعی دانشگاه تهران تصریح کرد: دولت باید تهیه مسکن برای جوانان را در اولویتهای خود قرار دهد و با فراهم کردن شرایط ازدواج مسئله سن ازدواج را حل کند.
وی درباره ازدواج موقت خاطرنشان کرد: ازدواج موقت در اسلام وجود دارد اما شرایط خاص خود را دارد و حتی برای زنان و مردان مطلقه هم ازدواج مجدد تاکید میشود مگر آنکه مشکلاتی در این بخش وجود داشته باشد که مجبور به ازدواج موقت شون
پدیده ازدواج اینترنتی پدیده نوظهوری است که بعد از کپی برداری های داخلی از شبکه های اجتماعی به تدریج شکل گرفت و امروز همزمان با رشد قارچ گونه این سایتها در فضای مجازی آمار استفاده از آن نیز روز به روز رو به افزایش است. کاربران در چت روم ها و سایت های همسر یابی بدون اطلاع از شیوه صحیح استفاده از آنها، سعی دارند با برقراری ارتباط با دیگران همسر ایده آل خود را انتخاب کنند.
مهریه؛ یک ساعت اینترنت رایگان بعلاوه اشتراک Vpn یک ساله!
به عقیده کارشناسان این ازدواج ها به دلیل مبتنی نبودن بر پایه های فرهنگی و ارزشی جامعه و آشنا نبودن افراد با یکدیگر و ارزش های خانوادگی طرف مقابل، به سرعت فرو می پاشد. از این گذشته شخصیت مجازی که افراد از خود در اینترنت تصویر میکنند خصوصا در چت رومها و سایتهای دوستیابی قابل اعتماد نیست تا بتوان با اتکا به آن یک ارتباط روشن و شفاف و انسانی را شکل داد. او نخستین و مهمترین سطح ارتباط را برخورد چهره به چهره میداند. چیزی که میتواند هنگام راستگویی یا دروغگویی زبان بدن شما را آشکار کند. وقتی خجالت میکشید، از دروغ گفتن دستپاچه میشوید، غافلگیر میشوید یا در اثر یک مشکل از نظر جسمی دگرگون میشوید همه زیرنظر طرف مقابل است، اما در محیط اینترنتی ممکن است کسی نحیف و شکننده باشد و بگوید که قهرمان بدنسازی است.
در حقیقت امکان فریب افراد در فضاهای مجازی و اتاقهای گفتوگو بیش از زمانی است که افراد رو در روی هم قرار گرفته و در مورد اطلاعات شخصی خود سخن میگویند.
مجوز نداریم اما فیلتر هم نمی شویم
ماجرا آن جایی جالب تر می شود که بدانیم این سایت ها عموما دارای مجوز هم نیستند. "پرویز کرمی" معاون سابق فرهنگی سازمان ملی جوانان چندی پیش اعلام کرد: «سایت های همسر یابی دارای مجوز از مراکز قانونی نیستند و سازمان ملی جوانان این سایت ها را به رسمیت نمی شناسد و غیر قانونی هستند. وقتی که این سایت ها دارای مجوز نباشند پس نظارتی بر کار این ها هم وجود ندارد، بنابراین به جایی پاسخ گو نیستند و افراد، جامعه و خودشان را دچار آسیب می کنند.»
ip های اکثر این سایت ها در خارج از کشور هستند و از بیرون مرزها کنترل می شوند که در این صورت با پرداخت هر حق عضویت پول این مملکت از کشور خارج می شود.
حال سوال اساسی اینجاست که اگر این سایتها مجوز ندارند چرا فیلتر نمی شوند و کماکان آزادانه به فعالیت خود ادامه می دهند؟
قضیه آنجایی مشکوک تر می شود که بدانیم شمارههای حساب بانکی در سایتهای همسریابی برای پرداخت مبالغ عضویت دائم و یا ملاقات موجود است و همین امر، این تصور که شناسایی و ردیابی صاحبان سایتها غیرممکن است را باطل میکند و این پرسش را در ذهن ایجاد میکند که علت عدم برخورد یا ساماندهی و نظارت بر فعالان این عرصه توسط نهادهای مسئول چیست؟
این در حالی است که مسئولان وزارتخانه های ورزش و جوانان و فرهنگ و ارشاد اسلامی از عدم صدور مجوز سایت های ازدواج و همسریابی خبر می دهند ولی در این میان برخی سایت های همسریابی همچنان در فضای مجازی یکه تازی می کنند.
ظاهرا نهادهای متولی دوست دارند که این سایتها باشند ولی جرات و جسارت بر عهده گرفتن مسئولیت آن را ندارند.
درآمد زایی یعنی این!
شیوه کار این گونه سایتها به طوریست که شما را مجاب می کنند برای به رسیدن به اهداف خود و استفاده مناسب از امکانات سایت می بایست کاربر ویژه آن شوید و این امر ملزم به پرداخت هزینه هایی است که از طرف مدیر آن اعلام می شود که به گفته حسن زاده معاون دادستان تهران و سرپرست دادسرای رسیدگی به جرائم رایانه ای بیشتر این سایتها به عنوان کلاهبردار به دادگاه معرفی می شوند.
این کلاهبرداری تا جایی پیش می رود که علی رغم اعلام های اولیه هر کدام از این سایت ها مبنی بر رایگان بودن ثبت نام در آن، وقتی پس از ثبت نام اولیه و دادن تمام مشخصات شخصی و ثبت آن در سیستم که کاملا توسط گردانندگان آن قابل بازیابی است، برای ارائه یکسری دیگر از خدمات خود تعرفه ها و قیمت هایی مشخص کرده اند که طی آن افراد با پرداختن حق عضویت می توانند به عنوان کاربر ویژه از سایر خدمات این سایت ها استفاده کنند.
حق عضویت یکی از سایت های همسریابی به شرح ذیل است:
عضویت یک ماه ۸۰۰۰ تومان
عضویت سه ماهه ۱۲۰۰۰ تومان
عضویت 6 ماهه ۱۵۰۰۰
عضویت 12 ماهه ۱۸۰۰۰
این ها به غیر از هزینه هایی است که این سایتها برای بنرهای تبلیغاتی اخذ می کنند که با توجه به آمار بازدید بالای این سایتها این مبلغ نیز درآمد قابل توجه و سود سرشاری را نصیب گردانندگان می کند.
این سایتها چه با عنوان همسریابی و چه با عنوان دوست یابی اگر تنها راه به منجلاب کشیدن جوانان ما نباشند قطعا یکی از مهم ترین راه های آن است و حال باید دید که آیا فاکتور های نظارتی برای سایتهای همسریابی در نظر گرفته خواهد شد یا همچنان بدون هیچ گونه پیگیری و رسیدگی به عملکردشان به فعالیت های خود ادامه می دهند.
منبع: عصر امروز
پس از طرح شبهه برخی رسانه ها(دیدار رهبری با مردم قم درسال89)که با اشاره به نهی امام علی(ع) از پیاده دویدن مردم انبار در کنار مرکب ایشان بیان شده بود، حجت الاسلام علیرضا پناهیان به این شبهه پاسخ داد.
پناهیان توضیح داد: در حکمت 37 نهج البلاغه آمده: «و قد لقیه عند مسیره الی الشام دهاقین الانبار فترجلوا له و اشتدوا بین یدیه» در مسیری که حضرت به سمت شام می پیمودند، گروهی از مردم شهر «انبار» حضرت را دیدند که شروع کردند پیاده به دنبال امام و در مقابل ایشان دویدن، حضرت ابتدا اعتراضی نکردند، فرمودند این چه کاری است که انجام می دهید؟ مگر حضرت نمی دانستند آنها چه کار می کنند؟ معلوم بود که به استقبال آمده اند. اما منظور حضرت این بود که فلسفه کار شما چیست؟ آنها در جواب گفتند: «خلق منا نعظم به امراءنا» این عادت ماست، هر کسی رئیس شود ما این کار را برایش می کنیم. بعد از این که فلسفه این کار خود را بیان کردند، حضرت آنها را نهی کرده و فرمودند که این کار نفعی برای امرای شما ندارد. شما هم در دنیای خود ضرر می کنید و هم آخرتتان را خراب می کنید.
پناهیان درباره این که آیا استقبال مردم می تواند صورت صحیحی نیزداشته باشد، گفت: اگر آن روز هم مردم شهر «انبار» به امیرالمومنین(ع) می گفتند: «چون شما ولی الله و وصی پیامبر هستید، به شما احترا می گذاریم» یقینا امیرالمومنین برخورد دیگری می کردند و مانع آنها نمی شدند. همان طور که رسول خدا(ص) در زمان هجرت مانع استقبال مردم مدینه نشدند و حضرت رضا(ع) نیز استقبال کنندگان از خود در نیشابور را از این کار نهی نکرده و حدیثی به آنها هدیه کردند. در حالی که هر دوی این استقبال ها پرشورتر و پرجمعیت تر از آن استقبال مردم شهر انبار بود.
این کارشناس مسائل دینی خاطرنشان کرد: بنابراین نیت و انگیزه استقبال خیلی اهمیت دارد و تعیین کننده است. اصل استقبال اشکالی ندارد؛ مهم این است که فلسفه آن چه باشد. اگر فلسفه آن شاه پرستی باشد، باید ترک شود ولی اگر فلسفه آن خدایی باشد، نه تنها اشکالی ندارد، بلکه طبق روایات، یکی از اوصاف یاران امام زمان(ع) است. ما استقبال و بدرقه ای را خوب می دانیم که خودش قیام لله و تظاهرات ولایی است. وی در این رابطه به نکته مهمی در رفتار امام خمینی(ره) اشاره کرد و افزود: زمانی که امام(ره) در نجف یا قم تدریس می کردند، شاگردانشان را از این که برای ایشان صلوات بفرستند نهی می کردند و راضی نبودند شاگردان حتی احترامی در این حد برایشان قائل باشند. می گفتند صلوات را جای دیگری بفرستید. اما وقتی بعد از سال ها دوری از وطن بنا بود به ایران بازگردند، نه تنها از شکل گیری کمیته استقبال ممانعت نکردند، بلکه توصیه ها و هماهنگی هایی را هم با آن کمیته داشتند.
وی اضافه کرد: امامی که راضی نبودند سر درسشان کسی به احترام ایشان بلند شود و صلوات بفرستد، از برنامه ریزی برای استقبال میلیونی در تهران ممانعت نکردند. چون این استقبال، استقبال از شخص نبود؛ استقبال از شخصیت و جایگاه مقدس ولایت بود. بعد از انقلاب هم همین روش ادامه داشت. حضرت امام(ره) به ابراز ارادت مردم میدان می داد. چون این ابراز ارادت به شخص ایشان نبود.
این خطیب مشهور سپس الگوی رفتاری پیامبر اکرم در این زمینه را یادآور شد و گفت: وقتی مردم آب وضوی پیامبر را به عنوان تبرک می بردند، ایشان مانع نمی شدند. چرا به آنها نمی فرمودند: «این چه کاری است که می کنید؟ خودتان را ذلیل نکنید!» چون می دانستند مردم این کار را به خاطر خدا و با معرفت انجام می دهند. اگر مردم می گفتند: «هر کسی رئیس ما باشد وقتی دست و صورتش را می شوید ما آب وضویش را جمع می کنیم»، قطعا حضرت مانع می شدند.